Familie Bleijs - Bleys - Blijs
Levensverhaal van Johanna (Anna) Bleijs - 1873-1957

Tante Anna en 'het' verhaal
Tante Anna (Johanna Adelheide Maria Bleijs) zorgt al generaties lang voor een 'leuk verhaal' dat tijdens verjaardagen graag vertelt werd. Want tante Anna vertegenwoordigd 'iemand die enorm veel geluk in haar leven gehad heeft', althans dat vond ze zelf, en uitzonderlijk rijk werd. Maar of haar rijkdom haar échte 'rijkdom' gebracht heeft kun je je toch afvragen.
Tante Anna was vanaf het begin al een 'goede partij' voor een toekomstige huwelijkspartner. Als oudste dochter van Adrianus Cyriacus Bleijs lag ze goed op de huwelijksmarkt. Dan gaan we even voorbij aan het feit dat ze er best goed uitzag en voor mannen daarmee dubbel zo aantrekkelijk was. Tenslotte een vrouw van aanzien, met een klein kapitaal, die er ook nog leuk uitziet? Je kunt het slechter treffen.
Anna trouwde twee keer. Als eerste trouwt ze met Henricus Sassen, een advocaat die tot een oud Advocaten geslacht behoorde. Zijn vader was Procureur-Generaal en genoot een enorm aanzien. Het huwelijk duurde maar twee jaar omdat Henricus in 1906 kwam te overlijden. Met zijn overlijden erfde Anna een leuk vermogen en steeg haar 'handelswaarde'.
Haar tweede huwelijk met Albertus Fock werd twee jaar later gesloten. Ook Albertus Fock kwam uit een familie met geld en aanzien, deze keer waren het notarissen. Kortom het kapitaal groeide en groeide en daarmee ook haar hoeden. Hoe rijker je was, des te hoger en groter je hoed. Toch probeerde ze op een bepaalde manier aansluiting met haar familie te houden. Ze stond vele malen model voor haar artistieke broers en neefjes. En daar komt deel één van het verhaal, ze wilde haar hoed niet afzetten. Wat zeer onprakties was want die konden amper onder een deur door of de plafonds waren zo laag dat de hoed, ondanks hoedenspelden, scheef ging. U kunt het plaatje vast wel invullen, hoed half over ogen, haren door de war, hoed helemaal scheef dwars over oren heen. Kortom hilarisch.
Haar huwelijken blijven helaas kinderloos, ze krijgt in 1910 een doodgeboren voldragen kindje maar ze houdt zich groot, want ze vindt zichzelf nog steeds 'iemand die enorm veel geluk in haar leven gehad heeft'. Door de jaren heen verwaterde toch de relatie met het grootse deel van de familie. Tante Anna werd 79 jaar oud, dronk meer dan goed voor haar was en stierf 'rijk', maar waarschijnlijk waren haar laatste jaren eenzaam.
Over foto's
Anna houdt zich groot over het feit dat ze geen kinderen heeft, maar ondertussen vinden we prachtige foto's van kinderen in haar 'schoenendoos'. Helaas staat vaak niet op de foto wie het zijn. Van de top-foto hebben we een idee, maar zijn niet zeker.
Herkent u de foto en weet u wél wie dit zijn? Dan horen wij dat graag. Hij is gemaakt in Ateliers Adr. Boer, Baarn-Amersfoort, waarschijnlijk in de tijd dat de familie in Soest woonde.
Naast dat Anna veel foto's van anderen had, ging ze zelf ook erg graag op de foto. De mooiste van haar hebben we bijeen gebracht, maar ook een klein album van degene waarvan we geen idee hebben wie het zijn. En als u iemand herkent dan horen wij dat ook graag.
© Foto's komen uit het archief van Mijntje ter Poorten en Gitta Langeweg.