Familie Bleijs - Bleys - Blijs
Bleijs in Holland
Het gewest, oorspronkelijk de graafschap, Holland omvatte ongeveer de Nederlandse provincies Noord- en Zuid-Holland. Het werd toegevoegd aan het hertogdom Bourgondië in 1433, toen de hertog Filips de Goede zich meester maakte van de erfenis van zijn nicht Jacoba van Beieren, namelijk Holland, Zeeland en Henegouwen.
In het Holland ligt de gemeente Bleiswijk. Tot nog toe hebben we nog geen onderzoek gedaan naar de oorsprong van deze gemeente.
Oorspronkelijk lag het economisch zwaartepunt in de Bourgondische Nederlanden in Brabant en Vlaanderen. De Opstand van de Nederlandse gewesten tegen Spanje (1568 tot 1648) maakte hier echter een einde aan, zoals vermeld in Bleijs in Brabant en Vlaanderen. Vanaf 1578 wist de Spaanse stadhouder-generaal Farnese eerst Artois en Henegouwen terug te winnen, en in 1585 heroverde hij Vlaanderen en Brabant.
Engeland steunde nu openlijk de noordelijke Nederlanden, en Spanje sloot als vergelding de havens van Antwerpen en Brugge. Het gevolg was tweeërlij: het economisch zwaartepunt verplaatste zich naar Holland, en er kwam een grote emigratie op gang van de gerekatholiseerde Spaanse Nederlanden naar Holland. De bevolking van Leiden bijvoorbeeld verviervoudigde bijna in 40 jaar tijd. Vele van de nieuwe inwoners van Leiden kwamen uit de streek tussen Ieper en Rijssel/Lille, die bijna ontvolkt raakte. We hebben nog geen Bleijzen gevonden, die toen naar Holland kwamen.
In de eerste helft van de zeventiende eeuw herstelde de economie in Brabant zich weer enigzins, maar vanaf 1650 zakte deze weer in. Het gevolg was nieuwe migratie nu op economische gronden in plaats van om politieke of religieuze redenen. Mogelijk zijn toen ook de eerste Bleijzen naar Holland verhuisd. De oudste Bleijs uit deze tijdsperiode die we in Holland hebben gevonden, was echter Pieternelle Bleis uit Londen, gehuwd op 7 november 1599 te Delft met Matthijs Dirckzn Bredum uit Walcheren. Latere Bleijzen, die we hebben gevonden, te beginnen met Paulus Joannesz Bleijs (vóór 1663 gehuwd met Henrice Davidse), lijken echter overwegend katholiek of te zijn. Misschien zijn ze inderdaad alleen uit economische motieven naar Holland gekomen. Ondanks de Reformatie is het grootste deel van de nakomlingen van Paulus ook altijd katholiek gebleven. Ze bleven dan ook in de overwegend katholieke tuindersgebieden rond 's-Gravenhage wonen (Rijswijk, Wassenaar, Veur).
Vanaf 1661 begon de Franse koning Lodewijk XIV aan zijn politiek van hegemonie over Europa en afronding van Frankrijk door de Rijngrens. De nodige oorlogen met Spanje en Holland werden gevoerd om het bezit van de Zuidelijke Nederlanden. In 1689 werd door de Nederlandse stadhouder Willem III van Oranje, tevens koning van Engeland, de Grote Alliantie tegen Frankrijk opgericht. In 1697 werd zo ongeveer in de achtertuin van Paulus Joannesz Bleijs de Vrede van Rijswijk gesloten, waarbij Lodewijk XIV inbond.
In 1685 hief Lodewijk XIV het Edict van Nantes op. De Hugenoten, Franse gereformeerden, waren daardoor min of meer vogelvrij, tenzij ze zich bekeerden. Ongeveer 500 duizend van hen vluchtten naar het buitenland, vooral naar de Republiek de Verenigde Nederlanden en naar Brandenburg. We hebben geen Bleijzen gevonden die in die tijd naar Holland gekomen zijn.
Tijdens de Alteratie in 1578 verloren de katholieken hun kerken, waaronder ook de Sint Nicolaaskerk te Amsterdam, de huidige Oude Kerk. In de 17de eeuw waren zij genoodzaakt bij elkaar te komen in schuil- of huiskerken, zoals Ons' Lieve Heer op Solder. De emancipatie van de katholieken volgde na de omwenteling van 1795, maar de gelijkstelling tussen protestanten en 'roomsen' was niet onomstreden. Pas in de tweede helft van de 19de eeuw durfden zij zich duidelijk te manifesteren. Nadat in 1853 de katholieke hiërarchie werd hersteld werden er in hoog tempo nieuwe kerken gebouwd. In eerste instantie werd onder aanvoering van de katholieke architect en Rijksbouwmeester Cuypers het neo-gotisch als de ware Christelijke bouwstijl aangemerkt, maar een van zijn leerlingen, Adrianus Cyriacus Bleijs, zette zich daar tegen af. Hij gebruikte vele stijlen, waaronder de neo-barok. De Sint Nicolaaskerk aan de Prins Hendrikkade te Amsterdam (gebouwd 1884 - 1887) is daarvan een voorbeeld. Adrianus Cyriacus Bleijs was een afstammeling in de achtste generatie van bovengenoemde Paulus Joannesz Bleijs.
